Borç, yapılan alışveriş sonucu ortaya çıkan ve ödemenin belli bir süreliğine ve şartlara göre ertelenmesiyle ortaya çıkan ya da geçici bir süreliğine geri verilmek üzere alınan para veya mala denir. Her iki durumda da ödemeyi yapacak kişi veya kuruma borçlu, alacağı olan kişi veya kuruma da alacaklı denir.

Genel anlamda borçlar bireysel, kurumsal ve kamu olmak üzere üç ana grupta incelenmektedir. Borç ilişkisi genellikle yazılı olarak, her iki tarafın da imzalaması ile gerçekleşir. Yazılı sözleşmenin dışındaki anlaşmalar ise kişiler arasında sözlü olarak yapılır. Sözlü anlaşmalar, toplumlarda bireylerin küçük çaplı alışverişleri ya da emaneten aldıklarıyla yapılan anlaşmalardır. Taraflar arasında yapılan sözlü anlaşmaların çoğu genellikle anlaşmazlıklara sebep olur. Yazılı olmayan anlaşmalarda taraflar, verilen sözleri ya unuttukları için ya da menfaatlerini korumak amacıyla tutmazlar. Eğer sözlü anlaşmaya şahit olan birileri bulunmazsa, taraflar birbirleriyle anlaşamaz ve çoğunlukla bu durum mahkemelerde sonuçlanır. Oysaki yazılı anlaşmalar, taraflarca imzalandıkları için adli delil niteliği taşır ve genellikle sorun çıkmaz.

Bireylerin bir başka bireyden, kurumdan ya da bankadan aldıkları borçlardır. Bireysel borçlar, bireylerin kişisel ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla aldıkları borçlar olup, genellikle tüketici kredileri, bireysel krediler ve kişisel borçlar olarak sınıflandırılabilir.

Kurumların bir başka kuruma, bireye ya da finans kurumuna borçlanmalarıdır. Kurumsal borçlar, işletmelerin faaliyetlerini sürdürmek, genişlemek veya yatırım yapmak amacıyla aldıkları borçlardır. Bu borçlar arasında ticari krediler, işletme kredileri ve ticari borçlar yer alır.

Devletin kamusal işlerde kullanmak üzere yaptığı borçlanmalardır. Kamu borçları, devletin mali ihtiyaçlarını karşılamak, kamu projelerini finanse etmek ve ekonomik kalkınmayı desteklemek amacıyla alınan borçlardır. Kamu borçları iki çeşittir: